Sala nr.4

Ucker

Przywieźli tutaj chłopaka xd . Zaczęli mruczec , że jak chłopak się przebudzi będzie musiała porozmawiac z psychologiem . Owineli go całego bandażami , głównie buzię , ją sobie najbardziej pokaleczył , pobadali go po czym wyszli . Zaś on leżał .

Dul

Dulce zaś weszła do sali chłopaka , siadając obok niego . Pokiwała tylko główką , patrząc na Uckera . Zaczęła się zastanawiać , czy nadal powinna z chłopakiem być .. kochała go , jednak nie chciała więcej go tak krzywdzić . Znowu bowiem Dulce siebie o to obwiniała .

Ucker

Ucker obudził się , w sumie po szybkim czasie ... syknął , tylko odwracając głowę tak , aby nie patrzec na dziewczynę .

Dul

- Jeśli chcesz mogę stąd iść . - westchnęła , patrząc na chłopaka , delikatnie przekręcając jego głowę w swoją stronę . - Czy ty za każdym razem musisz sobie coś zrobić ? - spytała .

Ucker

- to wyjdź ... - jęknął , po czym się rozpłakał - to nie twoja sprawa ... chciałaś aby tak było ... nie kochasz mnie ... okej . Ale się do jasnej cholery nie wtrącaj do mojego życia , skoro jestem dla Ciebie juz nikim ... - westchnął , ponownie przekręcając swoja głowę w druga stronę , przy tym sycząc .

Dul

- To ty ciągle sobie wmawiasz , że Cię nie kocham .. tak naprawdę nie masz pojęcia jak jest i co czuję . - westchnęła . - Okej .. nie mam prawa się wtrącać do twojego życia .. w sumie razem nie jesteśmy . Po prostu szkoda mi Cię .. marnujesz sobie w ten sposób życie . - mruknęła .

Ucker

- i dobrze ! ... wyjdź ! ... i znostaw mnie i moją śmierc w spokoju ! ... lec do ideałów - wrzasnął , po czym się rozpłakał .

Dul

- Nie zrobię Ci tej przyjemności i nie wyjdę .. . Na świecie nie ma ideałów .. zrozum to wreszcie . - westchnęła , patrząc na chłopaka . - Nie tylko tobie jest ciężko .. a co do śmierci .. najwidoczniej za tobą nie przepada .. - mruknęła .

Ucker

- nie powiedziałbym ... - warknął - tak ... mam nadzieję że impreza się uda z okazji że się rozstaliśmy . Mamusia z córusią na pewno szczęśliwe ... trudno ... nie wychodź ... ale nie mów do mnie ... zabiję się czy tego chcesz czy nie .. a nie ... wybacz ... ty tego chcesz ... lec do któregoś tam a mnie już zostaw w spokoju ... - westchnął , odwracajac się do dziewczyny plecami .

Dul

- Ucker dlaczego ty nigdy nie pozwalasz mi dojść do słowa ?! - warknęła . - Nie chcę Cię więcej krzywdzić .. ale zaczyna tutaj wychodzić kto kogo przestał kochać . - mruknęła .

Ucker

- myśl co chcesz ... - mruknął - ty także nie wiesz co czuję i jak się czuje ... kocham Cię . A ty mów co chcesz . - stwierdził , patrząc na ścianę . Po chwili przyszedł lekarz który zaczął Uckera badac , po czym zapytał się go czy porozmawia z psychologiem . Chłopak pokiwał głową , mówiąc że porozmawia po czym lekarz wyszedł , zaś Ucker wstał z łóżka , siadając.

Dul

- Ta rozmowa do niczego nie doprowadzi .. chyba , że do jeszcze gorszej kłótni . - mruknęła . - Do twojej wiadomości .. zadzwoniłam do matki i zapytałam jej co mam zrobić . Ta powiedziała , że mam Ci dać spokój .. nie posłuchałam jej i dlatego przyleciałam do Meksyku , ale widzę , że popełniłam błąd . - westchnęła .

Ucker

- po co przyjechałaś ? ... aby mnie dobic słowami ? ... no ... możesz zacząc - westchnął

Dul

- Nie , nie po to . Nie jestem swoją matką . - westchnęła . - Martwiłam się o Ciebie i chciałam to wszystko ratować . - stwierdziła , przerzucając wzrok na ścianę .