Sypialnia Dul

Ucker

Przyniósł tutaj Dulce , najdelikatniej jak tylko mógł , kładąc na łózku ... nic nie powiedział tylko na nia patrzył

Dul

Dul popatrzyła na niego, przez chwilę też nic nie mówiąc. - Ucker .. nie mówmy więcej razy o Poncho. - poprosiła, wciąż patrząc na chłopaka.

Ucker

westchnął - przepraszam , ostatnio jestem przewrażliwiony - mruknął

Dul

Wiem, ale nie musisz o nim wspominać. - stwierdziła. - On już nie istnieje, przynajmniej dopóki go nie widzę. - dodała. Dul nie miała na półce żadnego zdjęcia RBD. Ramki były puste. Zostały zdjęcia tylko z samą Słodką, bądź jej rodziną.

Ucker

- mam ci coś przynieśc , czy jak zwykle nic ? - spytał , siadając na podłodze

Dul

Nic nie potrzebuję. - stwierdziła, wstając z łóżka. Usiadła obok Uckera na tej podłodze i przytuliła się do niego. Nie chciała cały czas leżeć.

Ucker

przytulił ją delikatnie - pasowało by Ci smarować te sińce jakąś maścią i Ci robić okłady - stwerdził , głaszcząc ją po głowie

Dul

Myślałam, że same zejdą. - stwierdziła. Dul nigdy nikt tak nie pobił, więc biedna nawet nie wiedziała jak się za to zabrać.

Ucker

- zaraz się za to zabiore - popatrzył na sińce ...

Dul

Wiesz, że nie musisz. - stwierdziła i popatrzyła na niego, po czym znowu się do niego przytuliła.

Ucker

- ale chce , czym prędzej sie za to zabierzemy tym szybciej dojdziesz do siebie - uśmiechnął się lekko , patrząc na nią

Dul

Tak, na pewno. - stwierdziła, uśmiechając się. W tym momencie do pokoju wparowała służąca, która opowiedziała Uckerowi o tym, że wczoraj jakiś chłopak też pomagał Dulce i przemywał jej te rany. Słodka tylko odwróciła wzrok w drugą stronę.

Ucker

- jaki chłopak ? - poatrzył na Dulce

Dul

Dul popatrzyła na niego, po czym znów odwróciła wzrok w drugą stronę. - On mi pomógł, znalazł mnie po tym, gdy tamten mnie pobił. - dodała. Nie zamierzała mu mówić prawdy. Musiała go okłamać.

Ucker

- pasowałoby abym sie z nim spotkał , zapytał gdzie to było w jakim stanie Cię znalazł ... - pokiwał glową