Sypialnia Dul

Dul

A służące uwierzyły, bo po pierwsze były trochę naiwne, a po drugie Dul czasami nie patrzyła gdzie idzie więc to było prawdopodobne. Słodka nawet nie wiedziała gdzie jest, chociaż Victor kilkakrotnie jej to powtarzał. Cicho jęczała z bólu. Sama nie wiedziała jak ma leżeć, gdyż każdy ruch sprawiał jej ból.

Victor

Dulce żyjesz? - zapytał wycierając jej nadal płynąca krew. Nie chciał żeby jej się coś stało, ale sama go sprowokowała do tego żeby aż tak ją urządził.

Dul

Ona nie miała siły nawet mu odpowiedzieć. Zamknęła oczy spod których wciąż sączyły się łzy. Nie potrafiła ich pohamować.

Victor

Victor popatrzył na nią i wytarł jej łzy po czym wziął od służących lód i przykładał jej do posiniaczonych i obolałych miejsc.

Dul

Słodka zaczęła głośniej jęczeć, gdyż chłopak zamiast pomagać sprawiał jej jeszcze większy ból. - Zostaw mnie już. - powiedziała cicho, nadal pozwalając spływać łzom.

Victor

Nie - powiedział do niej po czym poszedł i namoczył ręcznik, delikatnie ją podniósł i odgarną włosy z twarzy. Zaczą jej najdelikatniej jak tylko mógł przemywać rany na twarzy. Po czym popatrzył na nią.

Dul

Dul odwróciła głowę w drugą stronę, co sprawiło jej jeszcze większy ból nić do tej pory. Ona nie miała nawet siły siedzieć w miejscu. Chłopak pobił ją i to nieźle, z całą pewnością wygrałby ten zakład.

Victor

Dulce proszę - powiedział - Daj sobie pomóc - dodał patrząc na nią. Zaczą żałować że aż tak ją urzadził. Nie chciał by aż tak cierpiała.

Dul

Nie chcę od ciebie nic, nawet pomocy. - stwierdziła. - Wolę umrzeć niż żebyś ty miał mnie dotykać. - dodała. Przymknęła tylko oczy, a gdy usłyszała, że służące krzątają się po holu resztkami sił wrzasnęła, że to Victor jej to zrobił. One jednak pewnie tego nie usłyszały.

Victor

Victor popatrzył na nią i jednym zwinnym ruchem przywalił jej tak że straciła przytomność. Sam kazał służącym przynieść z apteki jej jakieś leki więc zostali sami.

Dul

Dul więc natychmiast straciła przytomność i leżała bezwładnie na łóżku. Sama nie wiedziała co ją napadło z tymi krzykami.

Victor

Victor popatrzył na nią i zaczą głaskać ją po policzku - Teraz jesteś grzeczna - dodał uśmiechając się sam do siebie

Dul

Słodka zaczęła otwierać oczy po dość długiej chwili. Popatrzyła tylko na chłopaka, odsuwając się od niego jak tylko mogła najbardziej. Biedactwo prawie z łóżka spadło. Dul jak to Dul, a szczególnie jeśli była w szoku znowu zaczęła krzyczeć, że to wszystko wina Victora.

Victor

Victor popatrzył na nią - Dul Cicho służących nie ma - powiedział przytykając jej palca do ust żeby była cicho. Po czym popatrzył na nia

Dul

Dul popatrzyła na niego tylko, nie płakała już, chociaż dosłownie wszystko ją bolało. Zaczęła powoli rozpinać pokrwawioną bluzę, którą dostała od Ikera. A że była na zamek Słodkiej było odrobinę łatwiej, choć należy stwierdzić, że nawet to jej nie szło.