Pokój nr.234

Dul

- To naprawdę nie ma sensu .. - stwierdziła . - W sumie to już nie ważne .. - westchnęła po chwili . - I tak by się nie spełniło ..

Ucker

- Dulce miałaś dokończyc ... powiedz ...

Dul

- To tylko marzenia .. nierealne marzenia .. - westchnęła . - Chciałam , żeby moja matka była na naszym ślubie .. nic więcej .. chociaż wiem , że gdybyśmy jej cokolwiek powiedzieli , do ślubu mogłoby nie dojść w ogóle .. - stwierdziła , zaś po policzku dziewczyny spłynęły łzy , które natychmiast otarła .

Ucker

Ucker westchnął , po czym ją delikatnie pocałował w główkę - na kościelnym będzie ... zrobie wszytsko , aby wreszcie się do mnie przekonała - westchnął ponownie,jeżdżac ręką po dziewczyny ramieniu .

Dul

- To byłby cud .. - westchnęła . - Nie przyjdzie .. zobaczysz .. nawet jakbyś prosił ją na kolanach .. - stwierdziła , patrząc na ścianę .

Ucker

- się okaże ... jak już mówiłem ... zrobię wszytsko , abyś była szczęśliwa - stwierdził , patrząc na nią

Dul

- Jestem szczęśliwa .. dlatego , że ty jesteś przy mnie .. - stwierdziła . - Po prostu muszę się przyzwyczaić , że nie mam już matki .. - westchnęła .

Ucker

- masz ... jest poprostu zagubiona ? ... i tyle ... zobaczysz że pewnego dnia , wszytsko się ułoży i będzie tak , jak chciałaś .

Dul

- Nie mam .. - westchnęła . - Przyzwyczaję się do tego .. - stwierdziła , patrząc na chłopaka . - Będziemy tutaj tak siedzieć ? - spytała .

Ucker

- a chcesz coś robic ? ... - spytał , patrząc na nią

Dul

- To zależy od Ciebie .. ja się dostosuje .. - stwierdziła , patrząc na niego . - Jak chcesz możemy wrócić do domu ..

Ucker

- a chcesz się przejśc nadal ?

Dul

- Nie jest na to za późno ? Albo .. możemy się przejść .. w sumie dobrze mi to zrobi .. - stwierdziła , chcąc nie chcąc , odklejając się od chłopaka .

Ucker

Wstał . - to gdzie ?

Dul

- Ty zdecyduj .. chciałeś iść na tą plażę .. w sumie możemy tam iść .. daleko nie jest . - westchnęła , również wstając .