Trybuny

David

Nie, niby za co? - zapytał, dalej miał lekką zadyszkę po czym spojrzał na dziewczynę i napił się znowu swojej wody

Dul

Ty mi to wytłumacz. - powiedziała, nadal na niego patrząc. - A i mam prośbę, nie biegaj już. - dodała, uśmiechając się leciutko do niego.

David

Nie nie obraziłem się - powiedział - Tylko jak tak Ci się Cesc podoba to możesz iść do nich na murawę - dodał - Czemu mam nie biegać? - zapytał zdziwiony

Dul

Nie podoba mi się. Powiedziałam tylko, że jest słodki, ale trochę dziecinny. - stwierdziła. - Jeszcze sobie coś zrobisz przez to bieganie. - dodała. Dul była dziecinna i głupiutka, identycznie jak Cesc. Uważała więc, że przez bieganie w kółko Davidowi może się coś stać.

David

Za to twojej koleżance chyba się spodobał - powiedział patrząc na murawę - Nic mi się nie stanie - dodał - Po za tym odkąd ty się o mnie boisz? - zapytał po czym spojrzał na nią

Dul

Any właśnie tacy się podobają. - stwierdziła, uśmiechając się. Gdy na nią spojrzał odwróciła wzrok. - Ja .. ? Ja się nie boję tylko martwię. - dodała, nadal na niego nie patrząc.

David

Cesc jest dziecinny ale za to dobrze gra - powiedział do niej - Czemu gdy na Ciebie patrzę odwracasz wzrok? - zapytał i ręką skierował jej twarz w swoim kierunku.

Dul

Wydaje ci się. - stwierdziła. Pierwszy raz od dłuższego czasu spojrzała na niego. Znowu chciała odwrócić wzrok, jednak David skutecznie jej to uniemożliwił.

David

Nie nie wydaje mi się - powiedział dalej ją trzymając i przysuną się trochę bliżej niej.

Dul

Wydaje. - powiedziała cicho. Nie wiedziała co ma zrobić. Chłopak zaczął się do niej przybliżać, a Dul musiała na niego nadal patrzeć. Nie, że nie chciała, po prostu chłopak jej się spodobał i wolała, żeby o tym nie wiedział.

David

Nie - dodał dalej trzymając jej twarz - Cały czas jak na Ciebie patrzyłem odwracałaś wzrok - powiedział i znowu odrobinę się do niej przyliżył.

Dul

Serce biednej Dul zaczęło szybciej bić. Nadal patrzyła w oczy chłopaka. Nie bała się go, jednak odczuwała coś, czego nie potrafiła wyjaśnić.

David

David popatrzył na nią po czym zbliżył się jeszcze bardziej i delikatnie pocałował. Wiedział że za to pewnie mu się oberwie, ale nie mógł się powsreztmać.

Dul

Dul o mały włos nie dostała zawału. Przez chwilę odwzajemniała, po czym przypomniała sobie o Uckerze i szybko oderwała się od Davida, stając do niego tyłem.

David

David wstał z ławki - przepraszam - powiedział popatrzył na nią po czym nie chciał już nic więcej mówić żeby czasem nie dostał więc założył dres, a na ramie swoją torbę.